پلتفرم جامع کسب و کارهای سلامت، تیادی

نکات کلیدی: سیستم درون ریز تحت تاثیر ریتم‌‌‌های گردشی و حالت خواب و بیداری قرار ‌می‌گیرد.

ناهنجاری‌‌‌های هورمونی ‌می‌تواند مرتبط با اختلالات و ناهنجاری‌‌‌های خواب باشد.

ناهنجاری‌‌‌های خواب ‌می‌تواند منجر به عدم تنظیم هورمونی شود و منجر به ناهنجاری‌‌‌هایی در سیستم درون ریز شود.

منقطع بودن خواب و بی خوابی در بیماران دارای مشکلات اساسی رایج‌است و ممکن‌است با گستره‌‌‌های هورمونی مختلفی در ارتباط باشد.

مقدمه.

سیستم درون ریز گروهی از اندام‌‌‌ها یا غده‌‌‌ها هستند که هورمون‌‌‌ها را مستقیما به درون گردش خون آزاد ‌می‌کنند. این هورمون‌‌‌ها ابزارهایی برای رشد، متابولیسم و حفظ هموستازی هستند. به طور مشابه، خواب نقش مه‌می‌در هموستازی انسان ایفا ‌می‌کند. بعضی از الگوهای‌‌ترشح هورمونی به صورت عمده با نشانگرهای مهم در گردش خون داخلی بدن مشخص ‌می‌شوند که درون هیپوتالاموس درون هسته فراکیاسمایی(SCN) قرار دارند در حالی که سایر هورمون‌‌‌ها به صورت اولیه تحت تاثیر حالت خواب و بیداری قرار ‌می‌گیرند. خواب و سیستم درون ریز به طور شدیدی به هم تنیده شده اند به این معنی که‌‌ترشح بسیاری از هورمون‌‌‌ها تحت تاثیر خواب قرار ‌می‌گیرند. به علاوه، کیفیت خواب و طول آن بر عملکرد هورمونی تاثیر ‌می‌گذارد به این شکل که ناهنجاری‌‌‌های خواب و منقطع بودن خواب ‌می‌تواند منجر به ناهنجاری‌‌‌های هورمونی شود. بر عکس، نقص در عملکرد سیستم درون ریز ‌می‌تواند به صورت قابل ملاحظه ای بر خواب تاثیر بگذارد. در این مقاله، اثر خواب و ناهنجاری‌‌‌های خواب بر عملکرد سیستم درون ریز و تاثیر ناهنجاری درون ریز بر خواب مورد بررسی قرار گرفت. ناهنجاری‌‌‌های خواب و نتایج بعدی آن در سیستم درون ریز در بیماران هم مورد بررسی قرار گرفته‌است.

ریتم گردشی و کنترل حالت خواب و بیداری در‌‌ترشح هورمونی

هورمون‌‌‌های تنظیم کننده گردش خون که شامل هورمون‌‌‌های تولید شده توسط محور هیپوتالاموسی هیپوفیزی(ACTH) و کورتیزول ، هورمون محرک تیروئید و ملاتونین هستند. هورمون رشد(GH)، پرولاکتین(PRL) و‌‌ترشح رنین مرتبط با خواب هستند. خواب به طور ویژه خواب در موج کوتاه(SWS) مرتبط با GH افزایش یافته، هورمون آزاد کننده هورمون رشد(GHRH) و سطوح گرلین هستند(گرلین هورمونی‌است که توسط سلول‌‌‌های جانبی معده‌‌ترشح ‌می‌شود و اشتها را تحریک ‌می‌کند).

هورمون‌‌‌های آدرنوکورتیکوتروپیک و کورتیزول

محور هیپوتالاموس، هیپوفیز(HPA) به صورت اولیه تحت کنترل ریتم گردش خون هستند. نقاط اوج سطوح کورتیزول و ACTH در صبح زود وجود دارند و در طی روز کاهش پیدا ‌می‌کنند. کنترل اولیه گردش با این حقیقت اثبات ‌می‌شود که خواب در طول روز به طور قابل توجه،‌‌ترشح کورتیزول را مهار ن‌می‌کند. این تغییرات روزانه در‌‌ترشح کورتیزول ادامه پیدا ‌می‌کند حتی زمانی که خواب اتفاق ‌می‌افتد و به طور قابل توجهی با فقدان خواب یا خواب در زمان‌‌‌های غیر عادی در طول روز تحت تاثیر قرار ن‌می‌گیرد. دوره‌‌‌های 24 ساعته از فعالیت کورتیکوتروپیک به صورت اولیه با ریتم گردش خون تنظیم ‌می‌شود.

اگرچه،‌‌ترشح هم چنین با تغییر در حالت خواب و بیدار تضعیف ‌می‌شود. خواب به صورت نرمال با کاهش در سطح کورتیزول و سطوح رو به نزول کورتیزول و ACTH در طی بخش اول خواب همراه ‌می‌شود.‌‌ترشح کورتیزول در ساعات پایانی عصر پایین‌است و آغاز خواب منجر به ادامه یافتن این کاهش در سطح کورتیزول ‌می‌شود. در انتهای خواب، بیداری درصبح با قطع‌‌ترشح کورتیزول همراه ‌می‌شود. در قطع شدن خواب، به نظر ‌می‌رسد که الگوی‌‌ترشح کورتیزول تعدیل ‌می‌شود که در آن سطوح پایه کورتیزول بالاتر‌است و حداکثر سطح کورتیزول صبحگاهی از آنچه در طی خواب در طول روز ایجاد ‌می‌شود، پایین‌‌تر‌است.

ادامه مقاله در سایت تیادی:

https://tiady.com/%d9%88%d8%a8%d9%84%d8%a7%da%af-%d9%be%d8%b2%d8%b4%da%a9%db%8c/%d9%85%d9%82%d8%a7%d9%84%d8%a7%d8%aa-%d9%88-%d8%a7%d8%ae%d8%a8%d8%a7%d8%b1-%d9%be%d8%b2%d8%b4%da%a9%db%8c/%d9%85%d9%82%d8%a7%d9%84%d8%a7%d8%aa-%d9%88-%d8%a7%d8%ae%d8%a8%d8%a7%d8%b1-%da%a9%d9%84%db%8c%d9%86%db%8c%da%a9-%d9%87%d8%a7-%d9%88-%d8%af%d8%b1%d9%85%d8%a7%d9%86%da%af%d8%a7%d9%87-%d9%87%d8%a7/%d8%ae%d9%88%d8%a7%d8%a8-%d9%88-%d8%b3%db%8c%d8%b3%d8%aa%d9%85-%d8%af%d8%b1%d9%88%d9%86-%d8%b1%db%8c%d8%b2/